Λουκία / Lucía

Πετάει αυτό το τραγούδι
για εσένα, Λουκία.
Η πιό όμορφη ιστορία έρωτα
που είχα και θα έχω.

Είναι γράμμα έρωτα
που το παίρνει ο άνεμος,
στη φωνή μου βαμμένο,
στο πουθενά,
σε κανά γραμματοκιβώτιο.

Δεν υπάρχει τίποτα πιό όμορφο
από ό,τι ποτέ δεν είχα,
τίποτα πιό αγαπημένο
από ό,τι έχασα.
Συγχώρησέ με αν
ακόμη ψάξω στην άμμο
ένα πανσέλινο
που γρατσούνιζε την θάλασσα...

Και άμα καμία φορά ήμουν διαβατάρικο πουλί,
το ξέχασα για να στεγάσω στα χέρια σου.
Άμα καμία φορά ήμουν όμορφος και ήμουν καλός,
ήταν εμπλεκόμενος στο λαιμό σου και στο στήθος σου.

Άμα καμία φορά ήμουν σοφός σε αγάπες,
το έμαθα από τα τραγουδιστά σου χείλη.
Άμα καμία φορά αγάπησα,
άμα καμία μέρα,
μετά να αγαπήσω, αγάπησα,
ήταν μαζί σου, Λουκία,
Λουκία...

Οι αναμνήσεις είναι
κάθε μέρα πιό πολύ γλυκές,
η λήθη μόνο
πήρε το μισό,
και η σκιά σου ακόμη
μπένει στο κρεβάτι μου
με το σκοτάδι,
ανάμεσα στο μαξιλάρι μου
και την μοναξιά μου.

«Λουκία», του Ισπανού τραγουδιστή και συνθέτη Ιωάν Μανουέλ Σερράτ.
http://www.youtube.com/watch?v=hN58ejKFU7c
♫
Vuela esta canción
para ti, Lucía.
La más bella historia de amor
que tuve y tendré.

Es una carta de amor
que se lleva el viento,
pintada en mi voz,
a ninguna parte,
a ningún buzón.

No hay nada más bello
que lo que nunca he tenido,
nada más amado
que lo que perdí.
Perdóname si
aún busco en la arena
una luna llena
que arañaba el mar...

Y si alguna vez fui un ave de paso,
lo olvidé pa' anidar en tus brazos.
Si alguna vez fui bello y fui bueno,
fue enredado en tu cuello y tus senos.

Si alguna vez fui sabio en amores,
lo aprendí de tus labios cantores.
Si alguna vez amé,
si algún día,
después de amar, amé,
fue contigo, Lucía,
Lucía...

Los recuerdos son
cada día más dulces,
el olvido sólo
se llevó la mitad,
y tu sombra aún
se mete en mi cama
con la oscuridad,
entre mi almohada
y mi soledad.

«Lucía», del cantante y compositor español Joan Manuel Serrat.
http://www.youtube.com/watch?v=hN58ejKFU7c