Κοκαλιάρα / Flaca

Κοκαλιάρα,
μην μου καρφώνεις
τα στιλέτα σου
στην πλάτη
τόσο βαθιά.
Δεν με πονάνε,
κακό δεν μου κάνουνε.

Μακριά,
στο κέντρο
της γης,
οι ρίζες
του έρωτα
εκεί που ήταν
θα μείνουν.

Ανάμεσα σε «μην με ξεχάσεις» άφησα ξεχασμένους τους Απριλίους μας,
στο βάθος της ντουλάπας
του δωματίου των καλεσμένων.
Ήταν μια χρυσή εποχή,
ένα καλύτερο παρελθόν.

Αν και σχεδόν κάνω λάθος και σου λέω σιγά σιγά «μην μου λες ψέματα,
μην μου λες την αλήθεια,
μην σιωπήσεις,
μην υψώνεις τη φωνή σου,
ούτε μη μου ζητάς συγγνώμη».

Αν και σχεδόν παραδέχομαι ότι ήμουν σκυλήσιος παρτενέρ,
ένας ιδανικός σκύλος
που έμαθε να γαυγίζει
και να γυρίζει στο σπίτι,
για να μπορεί να τρώει.

Κοκαλιάρα,
μην μου καρφώνεις
τα στιλέτα σου
στην πλάτη
τόσο βαθιά.
Δεν με πονάνε,
κακό δεν μου κάνουνε.

Μακριά,
στο κέντρο
της γης,
οι ρίζες
του έρωτα
εκεί που ήταν
θα μείνουν.

«Κοκαλιάρα», του Αργεντινού τραγουδιστή και συνθέτη Ανδρές Καλαμάρο.
http://www.youtube.com/watch?v=7E6KHFNxaI4
♫
Flaca,
no me claves
tus puñales
por la espalda
tan profundo.
No me duelen,
no me hacen mal.

Lejos,
en el centro
de la tierra,
las raíces
del amor
donde estaban
quedarán.

Entre "no me olvides" me dejé nuestros abriles olvidados,
en el fondo del placar
del cuarto de invitados.
Eran tiempos dorados,
un pasado mejor.

Aunque casi me equivoco y te digo poco a poco "no me mientas,
no me digas la verdad,
no te quedes callada,
no levantes la voz
ni me pidas perdón".

Aunque casi te confieso que también he sido un perro compañero,
un perro ideal
que aprendió a ladrar
y a volver al hogar,
para poder comer.

Flaca,
no me claves
tus puñales
por la espalda
tan profundo.
No me duelen,
no me hacen mal.

Lejos,
en el centro
de la tierra,
las raíces
del amor
donde estaban
quedarán.

«Flaca», del cantante y compositor argentino Andrés Calamaro.
http://www.youtube.com/watch?v=7E6KHFNxaI4