Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009

Κάτι πεθαίνει στην ψυχή / Algo se muere en el alma


Κάτι πεθαίνει στην ψυχή, όταν ένας φίλος φύγει.
Όταν ένας φίλος φύγει, κάτι πεθαίνει στην ψυχή.
Όταν ένας φίλος φύγει, κάτι πεθαίνει στην ψυχή,
όταν ένας φίλος φύγει.

Όταν ένας φίλος φύγει
και πάει αφήνοντας ένα ίχνος που δεν γίνεται να σβηστεί.
Και πάει αφήνοντας ένα ίχνος που δεν γίνεται να σβηστεί.

Μην φύγεις ακόμα, μην φύγεις σε παρακαλώ.
Μην φύγεις ακόμα, ως και η κιθάρα μου
κλαίει όταν αντίο λέει.

Ένα μαντήλι σιωπής στην ώρα της αναχώρησης.
Στην ώρα της αναχώρησης, ένα μαντήλι σιωπής.
Στην ώρα της αναχώρησης, ένα μαντήλι σιωπής,
στην ώρα της αναχώρησης.

Στην ώρα της αναχώρησης,
γιατί υπάρχουν λέξεις που πληγώνουν και δεν πρέπει να λεχθούν.
Γιατί υπάρχουν λέξεις που πληγώνουν και δεν πρέπει να λεχθούν.

Μην φύγεις ακόμα, μην φύγεις σε παρακαλώ.
Μην φύγεις ακόμα, ως και η κιθάρα μου
κλαίει όταν αντίο λέει.

Το πλοίο γίνεται μικρό ενώ απομακρύνεται στη Θάλασσα.
Ενώ απομακρύνεται στη Θάλασσα το πλοίο γίνεται μικρό.
Ενώ απομακρύνεται στη Θάλασσα το πλοίο γίνεται μικρό,
Ενώ απομακρύνεται στη Θάλασσα.

Ενώ απομακρύνεται στη Θάλασσα,
και όταν εξαφανίζεται πόσο μεγάλη είναι η μοναξιά.
Και όταν εξαφανίζεται πόσο μεγάλη είναι η μοναξιά.

Μην φύγεις ακόμα, μην φύγεις σε παρακαλώ.
Μην φύγεις ακόμα, ως και η κιθάρα μου
κλαίει όταν αντίο λέει.

Αυτό το κενό που αφήνει ο φίλος που φεύγει.
Ο φίλος που φεύγει, αυτό το κενό που αφήνει.
Ο φίλος που φεύγει, αυτό το κενό που αφήνει,
ο φίλος που φεύγει.

Ο φίλος που φεύγει
είναι σαν πηγάδι χωρίς πάτο που δεν γεμίζει ξανά.
Είναι σαν πηγάδι χωρίς πάτο που δεν γεμίζει ξανά.

Μην φύγεις ακόμα, μην φύγεις σε παρακαλώ.
Μην φύγεις ακόμα, ως και η κιθάρα μου
κλαίει όταν αντίο λέει.

«Κάτι πεθαίνει στην ψυχή», του ισπανικού συγκροτήματος Λος ντελ Ρίο.
http://www.youtube.com/watch?v=BpSsnngxGMk

Algo se muere en el alma, cuando un amigo se va.
Cuando un amigo se va, algo se muere en el alma.
Cuando un amigo se va, algo se muere en el alma,
cuando un amigo se va.

Cuando un amigo se va
y va dejando una huella que no se puede borrar.
Y va dejando una huella que no se puede borrar.

No te vayas todavía, no te vayas por favor.
No te vayas todavía, que hasta la guitarra mía
llora cuando dice adiós.

Un pañuelo de silencio a la hora de partir.
A la hora de partir, un pañuelo de silencio.
A la hora de partir, un pañuelo de silencio,
a la hora de partir.

A la hora de partir,
porque hay palabras que hieren y no se deben decir.
Porque hay palabras que hieren y no se deben decir.

No te vayas todavía, no te vayas por favor.
No te vayas todavía, que hasta la guitarra mía
llora cuando dice adiós.

El barco se hace pequeño cuando se aleja en el mar.
Cuando se aleja en el mar, el barco se hace pequeño.
Cuando se aleja en el mar, el barco se hace pequeño,
cuando se aleja en el mar.

Cuando se aleja en el mar,
y cuando se va perdiendo qué grande es la soledad.
Y cuando se va perdiendo qué grande es la soledad.

No te vayas todavía, no te vayas por favor.
No te vayas todavía, que hasta la guitarra mía
llora cuando dice adiós.

Ese vacío que deja el amigo que se va.
El amigo que se va, ese vacío que deja.
El amigo que se va, ese vacío que deja,
el amigo que se va.

El amigo que se va
es como un pozo sin fondo que no se vuelve a llenar.
Es como un pozo sin fondo que no se vuelve a llenar.

No te vayas todavía, no te vayas por favor.
No te vayas todavía, que hasta la guitarra mía
llora cuando dice adiós.


"Algo se muere en el alma", del grupo español Los del Río.

http://www.youtube.com/watch?v=BpSsnngxGMk

2 σχόλια:

lolo είπε...

"Images from Pamplona, Basque Country"
mmm...

éclatant είπε...

¿Incultura o reivindicación?
Con esa música despista mucho.