Το κύμα / La ola

Μια ώρα μόνο να σε δω κι αυτό μου φτάνει
να συνεχίσω την αδιάφορη ζωή μου,
αφού δεν είσαι εδώ αγάπη μου μαζί μου.
Μια λέξη μόνο να 'ξερες απλά τι κάνει,
τι φέρνει πίσω, πόση δύναμη μου δίνει,
ελπίδες να σωθώ απ' του μυαλού τη δίνη.

Έλα, κύμα, πάρε με
και μες στην αγκαλιά του πάλι βάλε με.
Έλα κύμα και βοριά,
το σώμα του στεριά μπροστά του βγάλε με.
Μα αν αυτός μ' απαρνηθεί, σε πέλαγο βαθύ
ναυάγιο άσε με.

Μια στιγμούλα μοναχά μέσα στο χρόνο
να μου του δώσεις την απόσταση να σβήσω
κι ύστερα, αν θες, πάλι την πόρτα σου θα κλείσω.
Μοιάζουν όλα απόψε σαν σκηνή από φόνο.
Θα μ' εξοντώσεις, το ξέρω, όπου και να πάω.
Στο ρεύμα της καρδιάς σου κόντρα προχωράω.

Έλα, κύμα, πάρε με
και μες στην αγκαλιά του πάλι βάλε με.
Έλα κύμα και βοριά,
το σώμα του στεριά μπροστά του βγάλε με.
Μα αν αυτός μ' απαρνηθεί, σε πέλαγο βαθύ
ναυάγιο άσε με.

Έλα, κύμα, πάρε με
και μες στην αγκαλιά του πάλι βάλε με.
Έλα κύμα και βοριά,
το σώμα του στεριά μπροστά του βγάλε με.
Μα αν αυτός μ' απαρνηθεί, σε πέλαγο βαθύ
ναυάγιο άσε με.

«Το κύμα», του Έλληνα συνθέτη Γιώργου Θεοφάνους.
http://www.youtube.com/watch?v=FlMflZo0gqM
♫
Con sólo una hora que te vea me llega
para seguir con mi vida indolente,
porque no estás aquí, cariño mío, junto a mi.
Sólo con que supieras lo que hace una simple palabra,
qué devuelve, cuánta fuerza me da,
esperanzas de salvarme de mi mente atormentada.

Venga, ola, llévame
y dentro de su abrazo de nuevo déjame.
Venga, ola y cierzo,
con su cuerpo postrado sácame ante él.
Pero si él de mi renegara, en profundo mar
déjame naufragar.

Sólo un instante en medio del tiempo
que me dieras para que borrase la distancia
y seguidamente, si quieres, tu puerta cerraría.
Esta noche todo parece una escena de crimen.
Me exterminarás, lo sé, allá donde vaya.
Contra la corriente de tu corazón avanzo.

Venga, ola, llévame
y dentro de su abrazo de nuevo déjame.
Venga, ola y cierzo,
con su cuerpo postrado sácame ante él.
Pero si él de mi renegara, en profundo mar
déjame naufragar.

Venga, ola, llévame
y dentro de su abrazo de nuevo déjame.
Venga, ola y cierzo,
con su cuerpo postrado sácame ante él.
Pero si él de mi renegara, en profundo mar
déjame naufragar.

"La ola", del compositor griego Yiorgos Zeofanus.
http://www.youtube.com/watch?v=FlMflZo0gqM