Κακό του κεφαλιού του ηλίου / Peor para el sol

- «Τί κερδίζεις ξέροντας το όνομά μου;
Κάθε νύχτα έχω και άλλο
και ακολουθώντας τη φωνή του ενστίκτου
πετάγομαι να ψάξω...»
- «Φαντάζομαι, ομορφούλα, έναν άνδρα.»
- «Κάτι άλλο, έναν διακριτικό εραστή
που τολμάει να μην με σεβαστεί.
Δεν θέλεις να δοκιμάσεις;»

- «Μένω ακριβώς πίσω απ΄την γωνία.
Δεν θυμάμαι εάν έχω άνδρα.
Εάν μου βγάλεις με επιδεξιότητα το φόρεμα
σε κερνώ σαμπάνια.»
Έδωσα στο μπάρμαν χίλια για φιλοδώρημα.
Με μια γουλιά στράγγιξα την μπύρα.
Πέτυχε όποιος «Ο Ναός της Ασθένειας»
το έβαλε σε αυτό το μπαρ.

Κακό του κεφαλιού του ηλίου
που μπαίνει στις εφτά στην κούνια
της θάλασσας να ροχαλίσει,
ενώ ένας υπηρέτης
στο φεγγάρι σηκώνει την φούστα.

Φτάνοντας στο προθάλαμο ψαχνόμαστε
σαν δύο φοιτητές σε περίοδο οργασμού
Έναν όροφο πριν τον έβδομο ουρανό
άνοιξε το ασανσέρ.
Μας χρησίμευσε για το τελευταίο γραμμάριο
το γυαλί της φωτογραφίας του γάμου της.
Δεν έλειψε ούτε η επίδειξη μόδας
εσωρούχων.

- «Στο σπίτι μου τίποτα δεν απαγορεύεται,
αλλά μην ερωτευτείς.
Την αυγή θα πρέπει να φύγεις
για να μην γυρίσεις.
Ξεχνώντας ότι γνωριστήκαμε,
ότι μια φορά ήσουν στο κρεβάτι μου.
Υπάρχουν καπρίτσια του έρωτα που μια κυρία
δεν πρέπει να έχει.»

Κακό του κεφαλιού του ηλίου
που μπαίνει στις εφτά στην κούνια
της θάλασσας να ροχαλίσει,
ενώ ένας υπηρέτης
στο φεγγάρι σηκώνει την φούστα.

- «Καλύτερα είναι -της ζήτησα- να σιωπήσεις:
δεν μου αρέσει να επενδύω σε χίμαιρες.
Με έσυρε μέχρι εδώ το ισχίο σου,
όχι η καρδιά σου.»
Και μετά, γιατί περισσότερες λεπτομέριες;
Πια το ξέρετε: ποτά, γέλια, υπερβολές.
Πώς θα χωρέσουν τόσα φιλιά
σε ένα τραγούδι;

Γύρισα στο μπαρ το επόμενο βράδυ
για να πιώ με την άδεια καρέκλα της.
Παράγγειλα μια παγωμένη μπύρα
και τότε δεν ξέρω αν ονειρεύτηκα
ή ήταν δική της η καυτερή
φωνή που μου έλεγε στο αυτί:
- «Πέθαινα από την θέληση, αγάπη μου,
να σε δω ξανά.»

Κακό του κεφαλιού του ηλίου
που μπαίνει στις εφτά στην κούνια
της θάλασσας να ροχαλίσει,
ενώ ένας υπηρέτης
στο φεγγάρι σηκώνει την φούστα.

«Κακό του κεφαλιού του ήλιου», του Ισπανού τραγουδιστή και συνθέτη Χοακίν Σαμπίνα.
http://www.youtube.com/watch?v=-NkyKk7UUTQ
♫
- "¿Qué adelantas sabiendo mi nombre?
Cada noche tengo uno distinto
y siguiendo la voz del instinto
me lanzo a buscar..."
- "Imagino, preciosa, que un hombre."
- "Algo más, un amante discreto,
que se atreva a perderme el respeto.
¿No quieres probar?"

- "Vivo justo detrás de la esquina,
no me acuerdo si tengo marido.
Si me quitas con arte el vestido
te invito a champán."
Le solté al barman mil de propina,
apure la cerveza de un sorbo.
Acertó quien "El templo del morbo"
le puso a este bar.

Peor para el sol
que se mete a las siete en la cuna
del mar a roncar,
mientras un servidor
le levanta la falda a la luna.

Al llegar al portal nos buscamos
como dos estudiantes en celo.
Un piso antes del séptimo cielo
se abrió el ascensor.
Nos sirvió para el último gramo
el cristal de su foto de boda.
No faltó ni el desfile de moda
de ropa interior.

- "En mi casa no hay nada prohibido,
pero no vayas a enamorarte.
Con el alba tendrás que marcharte
para no volver.
Olvidando que me has conocido,
que una vez estuviste en mi cama.
Hay caprichos de amor que una dama
no debe tener."

Peor para el sol
que se mete a las siete en la cuna
del mar a roncar,
mientras un servidor
le levanta la falda a la luna.

- "Es mejor -le pedí- que te calles:
no me gusta invertir en quimeras.
Me han traído hasta aquí tus caderas,
no tu corazón."
Y después, ¿para que más detalles?
Ya sabéis, copas, risas, excesos.
¿Cómo van a caber tantos besos
en una canción?

Volví al bar a la noche siguiente,
a brindar con su silla vacía.
Me pedí una cerveza bien fría
y entonces no sé si soñé
o era suya la ardiente
voz que me iba diciendo al oído:
- "Me moría de ganas, querido,
de verte otra vez."

Peor para el sol
que se mete a las siete en la cuna
del mar a roncar,
mientras un servidor
le levanta la falda a la luna.

“Peor para el sol”, del cantante y compositor español Joaquín Sabina.
http://www.youtube.com/watch?v=-NkyKk7UUTQ